χιασματυπία

η, Ν

βιολ. φαινόμενο τής γενετικής, κατά το οποίο επέρχεται με χίασμα ανταλλαγή τών τύπων δύο γονιδίων μη ομόλογων χρωματοσωμάτων, με αποτέλεσμα, συχνά, τη δημιουργία μεταλλάξεων.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. chiasmatypy < χίασμα + τύπος].